Oase 65 e-book

In een tijdperk waarin het eclecticisme in de kunst hoogtij viert, is het opvallend dat veel architecten een beperkt referentiekader hanteren en zich sterk richten op vormen en modellen van het modernisme die na de jaren twintig van de twintigste eeuw zijn ontstaan. Terwijl de literatuur over architectuur wordt beheerst door deze modernistische exercities (heruitvindingen), spreiden de tijdschriften voor interieurvormgeving juist een schaamteloze belangstelling tentoon voor traditionele ontwerpbenaderingen die de moderne, ontwikkelde Europeaan in contact brengen met een verleden dat verder teruggaat dan de twintigste eeuw. In dit nummer van OASE wordt onderzocht hoe de figuratieve architectuurtradities ons, moderne Europeanen, meer inzicht kunnen verschaffen in de invloed van de geschiedenis op ons dagelijks leven. Daarnaast wordt de vraag gesteld of in de architectuur verwerkte verwijzingen naar de traditie meer opleveren (duurzamer zijn) dan de lifestyles en modes waarmee we onze omgeving nu vorm geven. Deze vraag is met name relevant in Nederland, dat naar verhouding uitzonderlijk veel heeft bijgedragen aan het modernisme in al zijn vormen, en dat momenteel verwikkeld is in een ongemakkelijk en moralistisch debat over zijn eigen tradities.